Heb jij ze, winter issues? Nou, ik wel..!
Ik ben altijd blij zodra die eerste zonnestralen weer zichtbaar zijn..

Ik geniet van het donkere weer, kaarsjes aan en heerlijke avonden met vrienden/familie.  Maar het ergste voor mij is al het lekkers in deze maanden. Zoals jullie ondertussen vast door hebben ben ik redelijk streng en consequent in gezonde voeding en heb zelden een zwak voor zoetigheid, ik heb er niks mee. Maar op 1 of andere manier ga ik los vanaf Sint Maarten, al die reepjes chocolade die de kinderen hebben opgehaald verdwijnen binnen no time mijn giecheltje in. En dan met mijn mond vol chocolade naar de kinderen volledig in de ontkenning. ‘nee schatjes, ik heb geen idee waar al jullie reepjes zijn gebleven.’ Terwijl ik dit schrijf moet ik er voor ’t eerst een beetje om lachen, gênant is het eigenlijk..

En dan begint het gevecht in mijn hoofd. Ik baal van mijzelf, ik zie ieder reepje aan mijn heupen geplakt zitten. Zodra sinterklaas is gearriveerd , krijg je 100 chocolade letters, ook die gaan ongemerkt naar binnen. Mijn broek gaat wat knellen, ik merk dat ik moe ben (suikers zijn funest voor mijn energie), er ontstaan sinaasappels op mijn bovenbenen en puistjes op mijn gezicht.. Je snap het, innerlijk gevecht. Hier werk ik altijd zo hard voor en ik vreet alles in 4 weken er aan. Al mijn moeite voor niks.

Iedere vrijdag neem ik mij voor om het vanaf maandag weer anders te doen. Gewoon omdat ik mijzelf dan fijner voel, qua psyche, maar ook qua lijf. Je eet suiker en je lichaam vraagt suiker, de behoefte wordt steeds sterker om te weerstaan. Kerstborreltje hier, kerstdinertje daar, wat verjaardagen.. Ik kan er niet mee dealen. Ik geniet er echt van hoor, maar mijn hoofd neemt ’t over. Het is 1 puinhoop, vooral the day after. Iedere dag heeft er iemand commentaar wanneer ik in de spiegel kijk, er is er steeds één iemand die mijn zwakke plekken raakt, 1 die fluistert dat ik faal, die fluistert dat ik dik wordt en dat ik een slappe zak ben. Die ene, dat raadt je vast al, dat ben ik natuurlijk zelf. Zo ga ik de hele winter door, het vreet al mijn energie weg. Ik verstop mij het liefst onder mijn dekens en wacht tot dit voorbij is. Ik zonder mij wat meer af, ben slechter in het bijhouden van sociale contacten en heb weinig zin om iets te ondernemen. Het schrijven van een nieuwe blog lukte gewoon niet, mijn hoofd was te vol, ik had geen ruimte of inspiratie. Het is bizar wat voeding met je doet. Gezonde, schone voeding zorgen voor meer energie en daarnaast doet het van alles met je lichaam, bijvoorbeeld een stralender huid. Ik verlang daar weer naar, vanaf maandag begin ik weer. 😉